برای هر شخصی لازم است که اصطلاحات پایه‌ای و تخصصی بیمه را بداند. در این پست سعی بر تعریف ساده این اصطلاحات داریم.

بیمه

    بیمه، یک قرارداد بین بیمه‌گر و بیمه‌گذار است که با توجه به آن، بیمه‌گر با دریافت حق بیمه از بیمه‌گذار به مدت معین و با توجه به تعهدات خود به جبران خسارت مالی و جانی می‌پردازد.

بیمه‌نامه

   بیمه‌نامه یک قرارداد یا سند حقوقی است که بین بیمه‌گر و بیمه‌گذار منعقد می‌شود و با پرداخت حق بیمه از سوی بیمه‌گذار، بیمه‌گر را مؤظف به انجام تعهدات مفاد مندرج در قرارداد، می‌کند. همچنین شرایط عمومی، شرایط خصوصی و شرایط ویژه حاکم بر قرارداد را شرایط سه‌گانه بیمه‌نامه می‌دانند.

بیمه‌گذار (مشتری)

    بیمه‌گذار یک شخص حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، خدمات و پوشش‌های مختلفی را از بیمه‌گر دریافت خواهد کرد. در اکثر مواقع بیمه‌گذار همان بیمه شده است. این خدمات و پوشش‌ها از اموال و جان بیمه‌گذار حمایت می‌کند و به جبران خسارت می‌پردازد. در حقیقت با پرداخت حق بیمه مسئولیت مالی یا جانی در مقابل زیان به اشخاص ثالث در مقابل حوادث تحت پوشش بیمه‌گر قرار می‌گیرد. بیمه‌گذار می‌تواند شخص یا مؤسسه یا سازمانی باشد که برای بیمه خود یا افراد دیگر اقدام می‌کند. بیمه‌گذار همان خریدار بیمه است.

بیمه‌شده

    در برخی موارد بیمه شده و بیمه‌گذار متفاوت است.بیمه‌شده شخصی است که احتمال وقوع خطرات مشمول بیمه‌نامه برای جان و مال او دلیلی برای منعقد کردن قرارداد بیمه است. به‌عنوان مثال والدینی که برای فرزند خود بیمه عمر و سرمایه‌گذاری خریداری می‌کنند. در اینجا والدین بیمه‌گذار  و فرزند خانواده بیمه‌شده است.

بیمه‌گر

    بیمه‌گر شخصیت حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه، متعهد به جبران خسارت معینی در وقوع حادثه در چهارچوب قرارداد، بر عهده می‌گیرد. به زبان ساده بیمه‌گر شرکتی است که بیمه‌گذار از آن بیمه را خریداری کرده است.

فرانشیز

     فرانشیز مبلغی است که به عهدۀ بیمه‌گذار است و بیمه‌گر تعهدی در قبال آن ندارد. در واقع فلسفه فرانشیز در بیمه این است که بیمه‌گذار مراقبت اموال یا سلامتی خود باشد.

امیدواریم از اصطلاحات پایه‌ای و تخصصی بیمه در این مقاله راضی بوده باشید.